Aklıma gelince ekmeğim zehir,
Yemeğim zehirden beter oluyor,
Gözünün kılıçtan keskin de ucu...
Dokunsa ölmeme yeter oluyor!
Işte seni sevmek böylesi bir şey,
Adın deyip başlıyorum,
Ne yapsam,ne etsem,ne yana gitsem...
Sen..!
Yolu senden geçer tüm şehirlerin,
Sen şehirlerin,sen şiirlerin,
En güzelisindir!
Dalına konduğum her bir yürekten,
Ben seni sevmeyi öğreniyorum.
Milyonlarca çiçek, milyonca renkten,
Ben seni dermeyi öğreniyorum
20.03.2005//ANKARA
İçimde bir his var biliyor musun?
Bu gün apansızca ölecek gibi,
Ve bir şey daha...en son anımda,
Yalnız ve tek seni görecek gibi!
Martılar gelecek tek, cenazeme,
Elbet düşeceksin günün birinde,
Dilerim elinden tutan olmasın...
Bin şehri katsın da iline Mecnun,
Seni ülkesine katan olmasın...
Bir başka lügatte geçmesin adın,
Umutsun umutsuzluğun en koyusunda,
Hicranların en acıtan yanında...
Parıldayan bir gülüş...
Dostum,can yoldaşım,dostum,arkadaşım!
Sen...gecelerin en zifirisinde,
Yüreğime tutulan el feneri gibi
Benim gözüm var,
Gözlerini al gözümden,
Sözlerini al
Sözüm var!
Yolumu bilecek kadar aklım başımda;
Hülyanı al önümden yol göstermesin,
Bilsem ki bağıma bahar gelecek,
Gün değil, yıl değil,asır beklerim...
Bu kadar mihnete bilsem değecek...
Sırtımda bu yükü taşır beklerim!
Belki zor gelecek, ilkin ayrılık...
Az sabır can kuşum,alışacaksın.
Şimdi uzak gibi dursa da hayat,
Az sabır can kuşum ulaşacaksın.
Geçecek elbette bu kara günler,
Gün geçsin,yıl olsun belki de asır...
Yüzünden tebessüm hiç silinmesin...
An be an çoğalsın varılmazlığın...
Sana varılır yol hiç bilinmesin!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!