Gecelerim kar yağışlı bugün
umutlar ise sağanak
bu yüzden dolunay değil gökyüzü
kızılderili bir sözcük gibi
ta ankaralardan bir de
ve masmavi...
Farklı yaşamlar ibaret kılar seni bana
sanamazsın ki ölümsüzlük
uğrunda kımıldamadan durmakta
uyumaya devam et!
yaşarmış gibi yaşlanmış bedeninde
sen yine öyle san!
denizin suskunlugunadir belki de yosun yosun isyan
martilar kiz kulesini taniyamaz olmustur
cok degismistir bu guzel kizin kulesi
kendinin bile taniyamadigi
eli kolu bagli oldugundan
sonra kendine sorduıgunda marti
Bu gece de gözlerine bakamadan öleceğim
aniden bir fırtına musallat olurken gökyüzüne
çakacak olan ilk şimşeğin beraberinde getireceği yağmur
saçlarını ıslatmak küstahlığında bulunsa da
kılımı kıpırdatmayacağım
çünkü
Gömüldüğüm karanlıktaki asaletten ileri gelmekteyse
bu sessizlik fısıltıları
büyük bir aşk nüksetmektedir ‘kıvrılarak’
en ücra köşelerinden cansız bedenimin...
duslerle isinmak
soguk bir canakkale
sabaha karsi
fener...
sarabin dibi gozukmus
ve de maviyi ararken tam da
isyan da sonsuzluga ait
son defa kaybolup gittigimizde
gunun birinde bir sarap icin bile paramiz kalmaz
PARAMPARCA BİR YALNIZLIKTA
HUZUNE OFKELİ BELKİ AMA,
İNADINA MAVİ! ! !
Yıkılan duvarlar beni çağırıyor
gitmek zorunda olmak kolay olmaksa
şişenin dibi hala hayallerimizdeki imgelerle
başbaşa bir yalnızlık, sanki ömrünü çoktan tamamlamış
son demlerdeki azimsiz dalgalardan buruk bir mektup
ya öldürürse kendini ki bir gün bu sessizliğe
her ne kadar göremesek de aynaya baktığımızda o
ışıltıyı gözlerimizdeki bahar zaten yalan söylemeye
hazır bizi tanımasa da. arkamızı döndüğümüzde bizi
sırtımızdan vuran o, güneş battığında bizi bırakıp
giden yine o. nereye kadar dersen, paramparça bir
şarap şişesi gördüğünde derim.
Avuçların terlemiş?
sınırlarını keşfedememek ne güzel
bir sonbahar esintisi ile!
sen yine de
yatağını, yastığını, yorganını bir daha kokla
ama vücudunu koklama
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!