Ali Fuat Batu Şiirleri - Şair Ali Fuat Batu

Umutsuzluk, mutsuzluk ve de ışıksızlık,
Kıvrılmış yatağında yatıyor;
Kim bilir, ne hayaller kuruyor...
Gözleri, bir noktaya takılmış, bakıyor,
Beli ki, sevdiğini, sevdiklerini anıyor.
Her çıkanın arkasından mahzun bakıyor,

Aşka da, sevgiye de inanmazdım,
Asla aşık olacağımı sanmazdım,
Tatlı söze, güzelliğe kanmazdım,
Şimdi düştüm sevdana, perişanım ben.

Büyük konuştum, aşık olmam demiştim

Olmuyor İstanbul, olmuyor,
Bırak artık beni,
Bırak yare gideyim
Sen bırak,
Ben bırakamıyorum seni.
Birazdan mavi tren kalkacak,

Dağların zirvesindeyim zannetme,
Çok yüksekten uçuyorsun.
Yanındaki üç beş sürüngenle,
Dünyanın anasını satıyorsun.
Tozpembe hayaller kurup,
Gününü gün ediyorsun.

Bırakıp gittin bir hiç yüzünden,
Hiç döner mi seven insan sözünden?
Sevgin okunuyor inan gözünden,
Yazık sevgimize, dön artık geri.

Niçin kandın söyle, elin sözüne,

Boşuna uğraşma ilişkimiz gitmiyor,
Kalp soğumuş yalanları yutmuyor,
Gönül bahçemde aşk bülbülü ötmüyor,,
Gel sen de bırak olmayınca olmuyor.

Geceler kabus,
Geceler karabasan,
Nefes alamıyorum,
Sensiz boğuluyorum.

Diz çöktüm karşısında,

Ben. Cehennemde yanıyorum tut elimden çıkar diyorum.
Sen. Al bir yudum su iç iyi gelir diyorsun..