Ali Fuat Batu Şiirleri - Şair Ali Fuat Batu

Öyle bozulmuş ki dünya kime güvenirsin,
En kötü gününde kimi ararsın,
Ve kim gelir en kötü gününde,
Dost bildiklerin, bir düşün,
Hani mazide kalan dost bildiklerin.
Umut hep var olan,

Gözlerim yollara bakakaldı
Haftalar, aylar geçti, sen neredesin.
İçimi yine bir hüzün sardı
Kokunu özledim, sen neredesin.

Sensiz kabus oldu düşlerim,

Sen geldin, bahar getirdin;
Bir aşk büyüdü içimde,
Kırmızı bir güldü.
Dedim ya bahar getirdin;
Sonra yaz geldi,
Sonra sen gittin,

Uzun, ince bacaklı kızlar;
Sizi görünce içim sızlar.
O cilveler, o tatlı nazlar,
Ah ne güzeldir şu kızlar!

İncedir, narindir belleri,

Hep umutla bekledim,
Güzel bir gelecek özledim,
Azimle uğraştım,
Hayallerime sabrı ekledim,
Ama hep darbe yedim.
Sonunda, içimde fırtınalar koptu;

Aşka dair ne varsa,
Sevgiye dair neyin varsa verdin bana.
Maziyi andıkça gözlerin gelir aklıma,
Göz göze geldiğimizde heyecanla kalbimin çarptığı an.
İlk konuşmamız,
Ellerimizin titremesi, terlemesi,

Sen tanrının bana bir lütufsun,
Güzel bir nimet, eşsiz bir kulsun,
Hazan mevsiminde açan gülsün,
Şansımsın, ruhu güzel, güzel sevdiğim.

Mutluluğu buldum inan seninle,

Bir tutkusun sen içimde,
Gösterirsin kendini farklı biçimde,
Demek ki yanılmamışım bu seçimde,
Mutluluk kaynağım kadınımsın sen.

Gerçekleşti sonunda arzum, emelim,

Bu gün doğum günün gözüm,
İyi ki doğdun, budur sana sözüm,
Sevgiyle yüklü kalbim ve özüm,
İyi ki doğdun, sevdiğim, iki gözüm.

Bütün yaşamın güzel geçsin,

Gülmedi kader bir türlü yüzüme,
Giremedim hiç kimsenin gözüne,
Doğruda olsa inanmadılar sözüme,
Kader utansın, boş ver ağlama sen gönül.

Dost bildiklerim ocağımı yıktılar,