Ali Efeoğlu Şiirleri - Şair Ali Efeoğlu

neşeliyim bugün
tüm insanları kucaklayabilirim
neden diye sorarlarsa
neşemin sizede geçmesi için derim

üzüntüde,sevinçte,neşede bulaşıcıdır

Neler dedim ağzım ilen
Küstü dostum demeyilen
Bu kafayla gitmeyilen
Herşey sana müstehaktır

Günü gelir çenem durur

Rahatsız...Dörtlük...


acaip şekilde rahatsızım
rahatsızım çok rahatsız olmamdan
yaş ilerledi,biraz rahat ederiz dedik

Seninle uyandım sabahları
Seninle yaşadım ben yaşanacakları
Gece içki masamda benimleydin
Kendin yoktun,fakat benimleydin

bu şehrin tenha sokaklarını dolaşırken

Hani sabah açarken
Serin tertemiz hava,
O sensin işte

Hani yağmur arkasından
Toprak mis gibi kokar ya

zeytin karası o gözler
henüz ömrünün baharında
dilerim hayatın hep güzel olur
muhtaç olmazsın asla ona,buna

duygu dünyalarının güzel insanı

Kötü bir devirde yaşıyoruz
Nereye bakarsan bak,zor Hayat
İnsanlığın manası unutulmuş
Sobada yanan ateş gibi kor Hayat

Güzellikler suskun,ağlamaklı

Yoksa...

Seni düşünmek istedim,
Hayallerimde sana yer bulamadım
Yoksa kayboldumu sevgin kalbimden,
Bu ihtimalden irkildim,korktum,ağladım

Yokuş...

Yolun yokuşuna tırmandım
Kan ter içinde nefes nefese
Yanlış kararlar vermişim
Düz yol dururken yokuş yol niye

Baharmıydı adın senin
Hatıralarımın arasından,nerden geldin
Yaşanılan o maziyi
Yıllar sonra neden verdin...

7.mayıs.09.İzmir