Gecenin karanlığında ağır ağır kayboluyorum ben
En ıssız kıyılara vuruyor yokluğunda dalgalar bedenimi
Öksüz bir çocuk gibi yalnız ve umutsuzum
En kötüsü bi habersin benden
Karınca duyduğun şefkati dahi
Duyamıyorsun bana bilmem neden
Gözüme rahmetinden yaş verdin
Şükür sana
Kalbime inşirah verdin
Şükür sana
Uzaklık verdin, sevdirdin,
Bir dilberin gözlerinden geçerken
Ağlamalı gözbebeklerin
Kendi yangınını, kendin söndürmelisin
Seviyorum diyebilmelisin mesela
Utanmamalısın hislerinden asla
Gerektiğinde kal diyebilmektir marifet
Susuyorsun,
Gözlerin alıyor beni benden
Ama sen susuyorsun
Bir gülüşü esirgeyip
Çatıyorsun kaşlarını
Bakışların matkap gibi
Bir sene oldu
Çok bekledim aramanı
Yollarda her gördüğümü sana benzettim
Sen neden aramadın deme bana
Bilmiyorsun ne haldeyim
Açsam ellerimi şimdi geçsem karşına
Secdeye kapansam her şeyden uzak
En gerçeğe yakın
Bu kaçıncı pişmanlık,bu kaçıncı gelişim
Bir günahın sonunda yenilişim
Burdayım işte herşeyimle seninim
Bir elif miktarı kalsaydın yeterdi bana
Geçtim ellerinden,yüzünden,gözlerinden
Sana dair hayallerden,özleminden
Anlatacak halimi bir avuç cümlelerden
Bir elif miktarı kalsaydın yeterdi bana
(15.11.2018)
Şöyle bir maziye daldım da bir an
Nedir anılardan geriye kalan
Birkaç kalp ağrısı,kül,aşk ve yalan
Eriyor gözümün önünde zaman
Korkunun ecele yoktur faydası
Melekler girsin rüyalarına
En güzel düşleri gör sen
O güzel gözlerinle
Daima gülsen
Olmasın yüreğinde tek bir gam
Uzun zamandır şarkılar bu kadar derin,
Kelimeler anlamsız gelmemişti yorgun yüreğime...
Sonbaharda olacak iş mi bilinmeyen denizlere açılmak...
Anlaşılan yine yüreğimiz üşüyecek
Deli bir yağmura tutulacak gözlerim
Gecenin zifiri karanlığında ben
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!