Her sevda ayrı olur, seven de ayrı
Seviyorum yalanından bıktım ben gayrı
Seveceksen öyle sev ki herkesten ayrı
Alışılmadık sözler de, kırma kalbimi
Konuşmayı sevemedim kırılma bana
Yapraklar döküyor, hazan oldu kalbim
Kışına dayanır mı bilmem yüreğim
Hasret dediğin bitmeli bir gün
Arayı uzatıp durma be Leyla
Bir can ki verdin kendi özünden
Sakladin kendini, kendi gözümden
Koca alem var ettin, bir ol sözünden
Beni bu alemde nere gizledin
Öyle bir kafes ki ışık sızdırmaz
Gönül feryad eder gökler aldırmaz
Kanada bir nefes üfler de melek
İçimdeki serçeyi gökler kaldırmaz
Çökerken gözlerime kara bir kabus
Cevheriz hepimiz, BİR’den bölündük
Yağmurda damla, damla göründük
Sel olduk, ırmak ırmak, süründük
Deryada toplanan yine biriz biz
Gün gelir vurulur uçamazsam eğer
Gökleri bensiz bırakma sevdiğim
Kanatlarımı ger ve as bir dağın başına
Öldüğümü belli etme sevdiğim
Uzaktan seyrederken göreyim seni
Doğanayım, gök yüzünde gözlerim yıldız
Yeryüzünde bedensizim, tenim topraksız
Bir çınar ki dalları gökte yapraksız
Her dalında kanatsız serçeler nedir
Gelecektim,
yorgundu ayaklarım,
demirden ayakkabılarım
ve kurşun gibi ağırdı yüreğim
gelemedim.
Akıl düşündüğüne kendi şaşar mı
Demek ki ,fikir veren, başka biri var
Akıl bir terzidir, ölçer ve biçer
Ölçüyü eline, verenlere bak
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!