Yokluğunla sınama, dayanmaz kalbim
Gelmesen de her gün görün gözüme
Sensiz geçen günleri vurmadan yüzüme
Zindanım seni bekler, gel ışık gözlüm
Sanma ki senden başka bir sevdiğim var
Nedir ki aşk sözleri, nedir ki kelam
Suskunluk bir derya, dil ise elem
Sınırsız yazsa da alemi kalem
Mâna deryasında bir damla değil
Tartsalar dünyayı etmez bir nefes
Tükenen umudun kırdığı dizde
Yitirdiğim hayatı bulmaya geldim
Sürgünlerde yazdığım şiirirlerimle
İlhamı kaynağından almaya geldim
Gönlümün şifresi mavidir bu gün
Gözlerinle girmeyi dene sevdiğim
İçinde yangını söndü sönecek
Usulca üflemeyi dene sevdiğim
Belki bir harabe karşılar seni
Rùh-u Revân idim beden istedim
Tenime sarıldım ki, ben görüneyim
İçimde ki alem karanlık kaldı
Perdeyi açmadım ki, sen görüneyim
Bulanık bir akıl bataklığında
Hedefini şaşmayan, alevli kurşun gibi
Yüreğimi ortasından, deliyor bakışların
Gökyüzünü kıskandıran, denizleri andıran
Göklerin mavisiyle, yarışıyor gözlerin
Kipriğinde gerilmiş, esen yel kadar serin
Gül beyaz, sen beyaz
Benim ise içimde ayaz.
Bir yanım “yazma” diyor,
Bir yanım da “yaz”.
Sensiz nasıl geçer, bilmem ki bu yaz.
Beklenmedik bir hasret düştü gözüme
Özlediğim sevdiğim kim ki kaderim
Nedir bu çığlık dinmez içimde
Kulağıma gelen ses nedir kaderim
Zamansız mekansız, her gün ap ansız
Susmak ne de çabuk bitiriyor herşeyi
Seni, beni ve biz dediğim herşeyi
Dilin varamadığı, yerin adıymış susmak
Tıpkı hiç yürümeden ölmek gibi yani
Bir damla verdiler ne çabuk kandın
Çekilen her nefesi candan mı sandın
Göklerden bir zerre, düştü de yangın
Ufacık kıvılcımı, sen aşk mı sandın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!