Ali Dilki Şiirleri - Şair Ali Dilki

Dul yetimin haklarını
Ben yemedim kanal yedi
Birikmiş stoklarını
Ben yemedim kanal yedi

Yakan yaktı çırasını

Kolundaki adam kim, eder misin izahat?
Kasılarak yürüyor şerefsize bak rahat
Gençlerin sevgilisi altın saçlı Nezahat
Geç de olda sonunda niyetini bozdurdun
Sonunda bir soysuza kestaneyi çizdirdin

Karıcığım çocukları topla gel
İstanbul’un suyu çıktı kaçalım
Yolda yürümeye kapkaççı engel
Karşımıza dayı çıktı kaçalım

Yetim yenmiş magandalar burada

Kaynanadan sonra evde o gelir
Her şeye burnunu sokar görümce
Horoz dövüşünü çok bilir
Kırk yıllık yuvayı yıkar görümce

Evde kalmış ise yahut dul ise

Değeli dostum Dr. Y.Tonguç Bozdoğan’a


Boşuna şişirme karnını dostum
Bütün hastalığın başıdır göbek
Ya şekerdir ya kalp, ya sonun astım

Gerçekleri görmüyorsun
Gözlerin kör şaşı İbo
Mertliğe bok sürmüyorsun
Atma bize taşı İbo

Geziyorsun bulut ayda