Üzgünüm
Kendime bu kadar kötü davranmalıyım
Bu kadar üzmemeliydim kendimi
Ve her aynaya baktığımda kendime kizmamaliydim
Hassas bir kalbim olmamalıydı mesela
Gelip geçici bir heves dünya
Doğdun, büyüdün, öldün
Ne goncaydın ne güldün
Ne ağladın ne güldün
Yokuş aşağı indin
Sen kuslari gosterirsin bana
"Bak ozgurce ucuyorlar" diye
Oysa onlarinda mahpusu gokyuzudur
Elinde olan ile elinden gelenin yarisidir hayat.
Aslinda tek bir olgudadir tum kabahat.
Duzen ile kaos arasi cizgiyim ben
Sırılsıklam yalanlarım
Kendimin bile unuttuğu umutlarım
Köşe başında sokak lambası
Parkta unutulmuş bir bankım
Üzerimde geceden kalan şarap damlacıkları
Dilden yaraydı
Dilde yara
Sancısı geceden kara
Ellerim toprak
Ayaklarım gökyüzü
Bir sana düşmüşüm görmemişim gün yüzü
Durmasın zaman
Dinlenmesin, aksın dursun
Ben yatagın soğuk yanıyım
Ne zaman gülümsemeye kalksam
Peşi sıra bir yağmur
Sonrası eleğimsağma
Bölünmüş uykular
Yarım kalan ruyasiz geceler
Hepsi bir arada kahveler
Zaman ise akrep yelkovan atışması
Umutsuz bekleyişler
Bir türlü çıkmıyor içimdeki nefret
Öfkem dinmiyor bir türlü
Hayat bitti Öfkem bitmedi
Ne zehirmis yarabbim bu içimdeki
Her yanı sarmış her yer taranmış
Deniz taşmış
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!