Ali Cabbar Şiiri - Vezir Pehlevan

Mahlukat Evrildi, Devran Karıştı
Tanılmıyor Üvey, Öz Ali Cabbar.
Tabiat Kükredi, Mevsim Değişti
Hazana dönüştü Yaz Ali Cabbar.

Kurtlar çoban oldu, Koyun güdüyor
Melanet Çoğaldı, Nefret Kaynıyor
Cehalet Çağladı, Mürşit Yanıyor
Nursuzda utanmaz yüz Ali Cabbar.

Bahçeler Kurudu, Çiçekler Soldu
Yurduma Afgani, Süryani Doldu
Yobazlar Kâmil'den, Hesabı sordu
Mizan da Bozuldu Göz Ali Cabbar.

Mecliste Kalmadı, Açık Sözlüler
Toplumu Bölüyor, Alçak Dürzüler
Ulusu Payladı, Nazar Gözlüler
Kimseye geçmiyor söz Ali Cabbar.

Faylar Parçalandı, Toz duman oldu
Memleket Kavruldu, Ocaklar Söndü
Virane Bağlara, Baykuşlar Kondu
Bağrım da yanıyor köz Ali Cabbar.

Böylemi Yurdumun Fıtrat, Kaderi
Hep yoksul çekiyor Derdi, Kederi
Al Eline Kardeş, Kalem Defteri
Sözümü Kenara, Yaz Ali Cabbar

Çakıroğlu Söyler, Okur Yazana
Gariban Yoksulu Ezen, Ezene
Zalime Övgüler Dizen, Dizene
Sen Arifsin bunları çöz Ali Cabbar...

16- Temmuz- 2023
----------------------------
Vezir PEHLEVAN