Korkuyorum gözlerinden
Korkuyorum sözlerinden
Dudağından çıkan bir harf
Parçalıyor yüreğimi
Gülüşün tırmalıyor sevgimi
Ah o ellerin
Uykularımdan sıçrayarak uyanıyorum
Ve o an başlıyor kabus, sen yoksun.
Tekrar yatıyorum ve hayal dünyama dönüyorum.
Sadece sen ve ben varız.
Ama kısacık sürüyor o da
Tıpkı bir kelebeğin ömrü gibi
Ölümün ince çizgisindeyim
Artık yaşamak için çok erken
Ölmek içinse çok geç
Ya da tam tersi her neyse...
Gözlerimde iki damla yaş
Akıyor sayfalara, mısralara
Eğer ayrılık varsa ucunda,
Bırak ölümle son bulsun.
Geriye kalan yalan dünya
Bırak yalan aşklarla dolsun.
Gerçekten üzülür müsün benim için?
Hüznümü serpiştiren o yağmur başladı yine
Ah o bulutlar! Tıpkı benim gibi karamsarlar
Ağlamaktan başka bir şey gelmiyor ellerinden
Sensiz ıslanan sokaklarda arıyorum benliğimi
Her sokak ayrı bir çıkmaz, kayboluyorum
Her şeyi unutuyorum;
Aşk benim için;
Sevdiğin en yakınındayken bile
Aranızda dünyalar kadar mesafe olması
Ve o uzaklıktan sadece gözlerin buluşabilmesidir
Aşk bu, anlıyor musun beni?
İşte yine o Eylül
Döker yapraklarını gönlüm
O eski ben yok artık
Yenisi hiç olmadı
Ben, ben miyim?
Onu dahi bilmiyorum
Alışamadım senden uzaklara
Sensizlik kaplıyor ruhumu
Sensiz hep bir yanım boş
Ne tadı var hayatın ne tuzu
İçtiğim çay şekersiz geliyor
Sen karşımda oturmayınca
Gözümden akan iki damla yaşta,
Ayrılığı tadarken mutluluğu isteyişimde,
Ölümü düşünürken yaşama sevincimde,
Yine sen varsın...
Baktığım zaman uçsuz bucaksız ufka,
Seni görürüm gözlerimin ardındaki diyarda.
Dön gel, yeter, insaf et bu kula,
Dayanamıyor kalbim sensiz bu acıya.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!