Ne güzeldi, baygın gözlerin
Yalanmış hepsi, tatlı sözlerin
Bak şimdi bana, bu senin eserin
Sen gittin yalanlarla, Ben öldüm kahırlarla
Ne istedin biçare benden
Bazan, bir nefes kadar yakınsın
Bazan, fizan kadar uzaksın
Sen bana yarmısın, yoksa tuzakmı
Gizemli nehirler akıyor sözlerinden;
Çözemedim ben seni...
İçimdeki sevgiyi, zalimce öldürdün
Yaktın yıktın beni, harabeye döndürdün
Rezil rüsva ettin, el aleme güldürdün
Yeter bu eza git
Desemde!!!
Gitme, ne olur, kal benimle
Geldiğin yerlerden, bir tutam şevkat koy heybene
Biraz sevgi, biraz aşk doldur kalbine
Üstüne, bir avuç huzur yükle bineğine
Yüreğinde bir damla, mutluluk getir ömrüme
Umut olsun yükün, gül kokan ellerinde
Kalbime Kor Gibi Düştü Gözlerin
Sensiz çok karanlıktı dünyam
Ömrümü aydınlatan güneşim oldu gözlerin
Yüreğimde mevsimler kıştı
Ömrüme bahar oldu gözlerin
Ruhum sukunete, ermiyor benim
Yüreğimde, zemheri yaşarken, yanıyor tenim
Aşkın ıstırabında, kanıyor içim
Rahatmısın, mutlumusun, şimdi
Şimdi sahte tebessümlere müptelayım
Gülmedi gözlerim hep ağlıyor
Yüreğimden kan damlıyor
Her damlada can kalmıyor
Tut elimi ne olursun
Sensizliğe kattın beni
Sahte dünyanın
Sahte insanları olduk
Kimin bedduasını
Kimin ahını aldık
Aslımızı kaybettik
Gavura döndük
Sana hissettiğim duygular
Söylenmez kelimelerde sır kalacak
Ve benimle birlikte
Sonsuzlukta yok olacak
Sana Canmı, desem cananmı
Ne zor şeymiş, alışmak
Önce alışıp, sonra yanlızlıkta sıkışmak
Gözyaşları ile, yağmurla yarışmak
Bana verilen ceza, sensizliğe karışmak
Sevgisiz kaldım, hoyrat elinde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!