Tık tık tık
Kim o
Kapıda ses yok
Mutluluk senmi geldin yoksa?
Gür bir ses bağırır
Ne mutluluğu lan
Hüzün bulutlarına teslim oldu ömrüm
Çileyle kederle yoruldu gönlüm
Dertler seline dayanmaz bendim
İmdatt Lokman Hekim canım yanıyor
Yetiş Koca Lokman ömür bitiyor
Güzel bir yüz gördüm tatlı tatlı gülümseyen
İnsanı içine çeken anafor gibi gözleri
Aşka davetkar bakışları
Azrın merkezi gibi ulaşılmaz
Evrenin sırları gibi gizemli
Yaz bunu bir yere
Şimdi yaz! ! !
Ama bir gün kış gelecek
Zemheri çökecek ömrüne
İçin üşüyecek
Canın yanacak
Gidiyorum bu diyardan
Yalın kat gidiyorum
Giderken sendeki benide alıyorum yanıma
Sana beni hatırlatan birşey kalmasın
Anılarımla, günahlarımla, sevaplarımla gidiyorum
Aşkımı yüreğime gömüyorum; ve gidiyorum
Sitemim dünyaya kadere var ahtım
Ne murad verdin nede tacım tahtım
Ümitsiz bir sevdaya ettin beni mahkum
Sevda ateşinde Küle döndüm ben
Aşkın ateşi ile yandım kavruldum
Dost bildiklerim zor günlerimde terk etti beni
Kimsesiz biçare kaldım yapayanlız
Tepe taklak oldu dünyam
Tüm doğrularım iflas etti
Arap saçına döndü hayatım
Kara bulutlar çöktü üstüme
Bir Can gibi, canımdasın
Bir aşk gibi, kanımdasın
Kalbimin taa, içindesin
Yüreğime düşen ateş,
İlk heyecan,ilk aşkımsın! ! !
Yılan kıvrıldı girdi aramıza sinsice
Dost görünüp vurdu bize gizlice
Melek yüzüne kandık delice
Kutla zaferini yılann can birliği dağıldı! ! !
Yılan zehrini akıttı içimize
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!