Ali Arslan 2 Şiirleri - Şair Ali Arslan 2

Delilik bu.
Anlamsız bir dünyaya dalıp, kazancsız yaşamak deliliği.
Altın varken tenekeye talip olmak deliliği.
Okyanus varken küçük su birinkisiyle avunmak deliliği. Ötelerden haber varken geçmişde savrulma deliliği. Yetinme ey nefsim bir damla suyla, okyanuslara talip olmanın yolu döşeli gözyaşı, ayrılık ve sıkıtıyla. Kim gülmüş ki dünyada ağız tadıyla. Tadı verende o ağzı verende.
Her yokuşada susayıpda suyu verene nankörlük deliliği.

İnceden canıma dokundu yalnızlığım. Taa ruhuma. Hüzün sardı beni. Kimse sevememiş beni kimse görmemiş ki, görmek istedikleri kimse onu görmüşler. Şimdi bütün derdimi O na anlatıyorum. Her derdime deva bir ilaç buldum diyemem. Dertlerden kurtuldum desem hakikat olur. Hamdolsun

Zaman geçmişle gelecek arasında bir köprü. Bizler ona asılı hayatlar. Rotamız belli, serhoşluğuna kanıp kendimizi kandırdığımız şu dünya da buruşulup bir kenara atılacakken. Uykuların derin olması ne tezat. Uyan kalbim senin için bir dünya çöpe atılıyor da kimse demiyor neden niçin. Uyan ey kalbim kimseye meyletme de bak gerçekliğine seni seven kim.

Bir elmanın diliyle söyler ben burdayım. Toprağa atılan bir tohumun başkaldırışıyla söyler ben burdayım. Dünya kadar bana söyler ben kadar anlatır dünyayı ben burdayım. Dillere tat veren balda der ben burdayım der. Akıllara sığamayan ilimde ben burdayım. Duymayan kulak değil benmişim. Görmeyen göz değil benmiş. Tutulmuş aklım ay gibi güneşe dünya için varmışımda Güneş için yaşamışım. Allah (c.c.) var gam yok.

Ey beni ben yapan nefsim.
Peşime düşen aslan, tutunduğum dal, kuyu ağzındaki ejderha. Hepsi bir nimet sıfatında. Ülfet perdesinden bakınca ben zelil olmuş sürükleniyorum. Perişan halime aldanıpta üzülme. Madeni içinde saklı şu ruhuma perdeyi aralayıp baka bilsen, hazineleri sonsuz şu yaratıcıya şükürden başka ne düşer ki dilime.

İçi oyulmuş ne kadar yara varsa zamana direnen
İzini bile bırakmadı melhemin
Sen denizler kadar derin
Güller kadar güzelsin bende.

Ziyandır adına yakıştırılan bütün sıfatlar
Zahmetine girme kendi zindanında dolaşır bütün ahlar
Sermayen ne ki neyi bekliyorsun neden bu zahmetler
Arkana dön bak senden önce geçenler ne haldeler.

Ebediyeti kovalıyor zaman