Hayat bu:
Çoğu zaman,
kırmaya çekindiklerimiz kırar bizi,
can kulağıyla dinlediklerimiz;
sadece duyar sesimizi.
Anlamaya çalıştıklarımız da;
birikmiş bir öfkeyle karşılar
Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Ah o görmeye direnen gözler yok mu?..Emeğinize,yüreğinize sağlık...Kutluyorum..
Teşekkür ederim.
Bu şiir ile ilgili 11 tane yorum bulunmakta