Alevsiz Ateş Şiiri - Turgut Uzdu

Alevsiz ateşler düşecek yüreğime
Sen gideceksin diye
Dumansız yangınlar başlayacak
Yalnızlık mezarına definde gönlüm
Yine bedbaht tohumlar filize dururken
Hasrete kelepçelenen arayışlarım yollara üşüşecek
Yüreğime alevsiz ateşler düşecek.
Yangınlar diyecek avuçlardaydı
Göğüste tadılmamış garip bir heyecan
Saatler saatleri geçerdi ışık hızıyla
Dil ayrılırken sohbetin tadında kalırdı
En uzun zamanlar bile
El eleyken hatırlar mısın bilmem nasıl kısalırdı…
Gideceksin
Ateşler yüreğime alevsiz düşecek
Hayaller suskun, hayaller mahzun
Kokunu alacak kadar yakında
Yıldızlar kadar uzak belki resmin
Dilimde bir kalem
Emre tabi asker edasıyla
Bülbül seslerine işleyeceğim adını
Al yapraklarda gülümseyecek
Alevsiz ateşler yaksa da yüreğimi
Elimde hasret çiçekleri, çiğ taneleri dökülen
Dumansız yangınları nefesleyerek
Döndüğün her köşe başında ben olacağım
Sanma gecikirsin
Senden gizlice zamanı ileri sarıp
Nereye gidersen git içimdeki sen olacağım
Ve gittiğin yerde biliyorum
Biliyorum seni tekrar bulacağım…