Alevin Gücü Şiiri - Kasım Kobakçı

Yavaşça başlıyor, ateşin dansı,
Çıtırdıyor odunlar, taşıyor alevler.
Sarmış her yanı, kırmızı tonlar,
Yakıyor içimizi, sıcak esintiler.
*
Aydınlatıyor ışığıyla, her yeri,
Dağılınca karanlık, solmuş sisleri.
Dans ederken alevler, büyük bir neşeyle,
Eşsiz bir ihtişamla parlıyor, gökyüzünde.
*
Pırıl pırıl, içindeki kızılca korlar,
Tüm benlikleri sarmışlar, sıcaklığıyla.
Göğe doğru uçarken kıvılcımlar,
Umut yüklemişler, her bir çağrı ve soruya.
*
Sarmış her yanı, ateşin büyüsü,
Yakıp geçmişi, aşmış zamanı.
Kül olup gitse de, kalmış izleri,
Almış hatıralarda, her zamanki yerini.
*
Yayılıyor, şöminedeki odun kokusu,
Sarılıp, huzur veriyor gönüllere.
Ruhları dinlendirirken, alevlerin dansı,
Hissettiriyor içimizdeki sıcaklığı.
*
Semaya yükselirken kıvılcımlar,
Her biri bir dilek, yepyeni rüyaya.
Sonsuzluğa uzanırken dumanlar,
Gizemli mesajlar fısıldıyor, rüzgarlar.
*
Dönüştürür her şeyi, ateşin gücü,
Gösterir bize, yeniden doğuşu.
Hayat fışkırır, küllerinden yeniden,
Umut dolu yollar, her zaman ışıldar.
*
Dans ederken gölgede, kırmızı renkler,
Her dilde rüzgar, bu sırları fısıldar.
Dağlarda yankılanırken, ateşin sesi,
Kalplerde, binlerce yıllık melodisi.
*
Canlanır her şey, alevin gücüyle,
Yeniden filizlenir, umutlar, sevinçler.
Yeni bir başlangıç olur, taze nefesler,
Hiç sönmez alev, her zaman parlar.