ALEV ve ben Şiiri - Hekim Coşkun

yaşam olsun adın
tüm karabasanlar üstümde
gecelerim gündüzümden daha korkunç
yıkılası duvarlara yumruklarım.
ah be özgürlük
sana benim canımda kıyanlar
yok sayanlar.

……………………………hey duyun beni
var olmak istiyorum ben
sınırı olmayan bir çizgide yürümek
ufağa dokunmak gururla
ve bulutlar üzerinde koşmak
kelebekler gibi kanat çırparak
gezegenlere dokunmak parmak ucundan
güneşi kucaklamak yürekten
senin için yaşamak
başka ne isterim ki

ben dünyayım köhnemiş
ben evrenim zavallı canlılarımla
yeniden yarat beni kadın ellerinle
ben öfkeye tutsak
ben çaresiz tek başına
sen kadın ellerinle okşa gökyüzümü

geceme yıldızları yükledim
titreşir uzaklarda masmavi yıldızlar
sarkı söyler gece rüzgarı.
gece yıldızla yüklü ve yanımda yok
hepsi bu.
uzakta şarkı söylüyor biri.
çok uzakta.
böyle geceler üzülüyorum.
hepsi bu.

sen bir yaşamsın
su gibi
hava gibi
toprak gibi cömert
hasat zamanı sevgi biçeceğim
bir gül verdim
bin fidan yeşerecek
mavi sularında yelken açacağız geleceğe
özgürlüğü soluyacağım senden
hapsetme toprak duvarlarına bendeki seni
yalnız değil kalabalık bir mutluluk içindeyim
dön güneşini bana...

yan yana, uçalım gökyüzünde
başka bir şey görmeden
aynı rüzgarı duyalım
aynı buluta sarılalım
rüzgar boşlukta öylece sürüklesin bizi
bu uyum bozulmasın
kimse ayırmasın
yağmurlardan ve kurşunların vızıldadığı
her yerden uzaklaşalım
güneşin ve ayın altında küçücük kalalım
sonsuza uçalım.
işte böyle bir anlık birlikteliktir, sevenler için yaşam

aç avuçlarını öpeyim
cennetine al beni
korkuyorum uyanmaktan
ya yanında kalayım sakla beni
ya al götür benden uzaklara
yıka yağmurlarınla kirli bedenimi
aydınlığa gebe yüreğinde taşı beni
doğur beni yarınlara
sevgin olayım

gün bir ucunda
sen öbür ucunda dünyanın
içimde çığlık
içinde çığlık
duyar gibiyim
aşk evreni sarmış...
saman yolu ışıl ışıl
uçalım
bir kavak yaprağı gibi özgür
konsun rengine gecenin
titresin gözlerin
rengini bulan yaprak,
iki Gözdedir...
şimdi, kavuran ateş dağları
kimdir
bin yürek dağlar,
bendedir
herşey
bir çift sözdedir.

seni seviyorum

içimdeki kıpırtılar,
sesimdeki titreyişler,
ve
olmuyor...
seni koca çocuk!
senin; gözlerindeki pırıltı,
yüreğindeki içtenlik,
dostluğunun sıcaklığı,
yeter çocuk!
ikinci bahar
yaz sıcağı gibi
cehennem değirmeni
uçurur uzaklara
uçmayalım çocuk...

sana dur diyemem
artık ya gündüz olmalı
ya gece
ya kış olmalı mevsimler
ya sen
ya uçmalıyım kanadın da
sonsuz maviliklerine
ya sen gelmelisin gizeminle
ya mum tut ben geleyim

mum yanmaz burada
su da yanar bazen
ne yanar bilmem ki
ne yansa bilmem ki
biz yanmayalım
mum yansın

sen yanma ben yanayım
sen üzülme ben alıp götürürüm senden uzaklara hüznü
sen gündüz ol
ben gece
sen su
ben ateş olayım karanlığa
ben yanayım
sen söndür

sönmesin ateş
alev sönmesin hiç
alev ateş olsun
ateş Alev alsın
adı Alev olanın
ateş olsun soyadı
ama... sönmesin

gizleme beni dünyanda
özgür bırak
rahat ol
sen ALEV ol
ben yanayım dünyanda

ben Alev'im zaten
alev almışım yürekten
alev sarmış bedeni mi
kuş konmaz yüreğime
alev derler adıma...

adın sevgi olsun Alev
sen yanma ben yanayım yüreğinde

teşekkür ediyorum yinede.
sevgiyi de sevdim.
ama Alev'den kurtulamam
kurtulmak da istemiyorum zaten
sevgi göbek adım olsun
alev öznem...
büyük olan acılardır.
yaşadım.Öldüm.
şimdi tekrar yaşıyorum.
büyük değilim yeniden yaşıyorum.
evrenin bir ucundayım.
öbür ucunda sevdam...

bir ucunda ben olaydım
koy olaydım
vur öleydim

yaşayalım
yürüyelim
gülelim
sevelim
koşalım
coşalım
uçalım
birlikte.......

Not: Birbirinimizi sadece ve sadece yukarıdaki dizeler kadar tanıyoruz ve buna yaşam diyorsanız iki kişilikti, aşk ta, sevgi de iki kişilikti.ve sevgili Alev’ in tüm hakları saklı yüreğimde, bu şiirde de öyle. www.antoloji.com/hekim_coskun