Bir sel içimdeki
Ve o selde ben
Güneşin tüm ışıklarını yansıtan
Bir su taneciği sen
Yetişemiyorum
Mermer taşlara yazılmıştı hatalarımız
Yakılmış ağıtlar avuttu bizleri
Yok oldu masum yüzler bulutlarla birlikte
Acı serüvenlerin sancılı anaforlarında
Eriyen bir şeyler vardı sırlarımızda
Daha ne kadar sıkabilir hayat sizi
Daha ne kadar acıtabilir
Soluksuz kalmışsanız
Bir nefes havaya muhtaçsanız
Ve bulamıyorsanız
Ne kurtarır sizi ölümden başka
Senin olduğun yerde
En kahredici ayrılıklar
Ve en neşeli beraberlikler
Birlikte yaşanır sevgilim
Acı ve sevinç kardeş gibidir
Fırtınalarla gelen bir sızı yüreğimdeki
Parça parça dökülüyor bedenim yok oluyor
Gecenin kelepçeleri sımsıkı bileklerimde
Gözler hapsoluyor, duygular mahvoluyor
Hayatın yokuşunda bir delikanlı
Hep büyümek isterdin çocuk
Büyüdün geri dönülmeyen bir yolda
Şimdi düşlerinde tamamlıyorsun
Yarım kalan serüvenlerini
Sana yürümeyi öğrettiler çocuk
Ben niye öldüm abi?
Beraber oyunlar oynardık
Gülerdik, eğlenirdik doyasıya
En özel sırlarımızı paylaşırdık
Başka çocuklardan korurdun beni
Yoksa namusun muydu koruduğun abi?
Bir tokat gibi çarpar yüzüne rüzgar
Yığılırsın olduğun yere kalkamazsın
Bütün tılsımların geri alınmıştır artık
Gecenin boşluğunda asılı kalırsın
Sokak lambaları aydınlatır yalnızlığını
Dinle beni gökyüzü
Yeryüzü çığlık çığlığa
İçimin titremesini dinle
Gördüm gökyüzü
Ruhların yalana tutsaklığını gördüm
Merhaba,
Şiirlerinizi okudum ve tarzınızı beğendim. Kolaylıklar gelsin. Bol esinler...