Yeniden başlanabilir mi
Bir kez öldükten sonra
Yeniden ölünebilir mi
Ey hayat!
Sadece sende kullandım
Birlikte yapmıştık gecenin dökümünü
Önümüzde yığınlar damarlarımızdan koparılmış
Yalnızlığa mahkum olmuştuk hep birlikte
Bitmez tükenmez karanlıkları taşıdık
Küçük bir sevinç bile yeterdi belki
Yeni şeylerin umuduyla başlayan gün
Kaybolur güneşin batışıyla birlikte
Unutulan bir ayrıntı
Yazılmamış bir kaç yaprak
Vurur damgasını geleceğimize
Uzaklardan geldim seni gördüm
Bütün yolların kesiştiği bir yerde
Saçların rüzgarla dans ediyordu
O küçük ve sessiz büfede
Bakışların çok uzaklardaydı
Hiçliğin dansettiği pistteyim
Sessizliğin arzulu kahkahaları
Çoğalan sadece çaresizliğim
Kırmızı bir ünlem işareti bedenim
Tutkularımın koyu gölgesinde
Dalındaki yaprak
Güneş vuruyor yüzüne
Gülümsüyorsun
Sen o dalda yüzlerce
O ağaçta binlercesin
Dansediyorsun rüzgarla
Tanıdım seni
Tanıdın beni
Tanıştık
Sonra bulutlarla kaplı bir dağ evinin
ıslak avlusunda buluştuk
Ne oldu sana böyle
Suları çekilmiş bir ırmağın
kurumuşluğu var üzerinde
Sesleri bitmiş müziklerin yalnızlığı
Boşluğun tasvirini yapmaya çalışıyorsun
Bütün duyguların tükendiği yerde
Bir şey anlatmıyorsa sana insanlar
Tesadüfen doğuyorlar, tesadüfen yaşıyorlar
Tesadüfen ölüyorlarsa
Bir nefes al gökyüzünden
Irmaklara uzat avuçlarını denizlere
Merhaba,
Şiirlerinizi okudum ve tarzınızı beğendim. Kolaylıklar gelsin. Bol esinler...