Sağ yanım kader,
Sol yanım derbeder.
Ruhumsa hüzün ve keder,
Ezilen gariplerin,
Ahını bekler.
Gönlüm bahar,
Mevsim sonbahar,
Arkamda koskoca dağ,
Çıkışı olmayan vadide,
Kurmuşum otağ.
Yaşadıklarım,
Çıldırmış ırmaklar gibi,
Akıp akıp gidiyor.
Umutlarım,
Yağmurlar eşliğinde,
Gürleyip deliriyor.
Ne Tanrı beni görüyor,
Ne tabiat Tanıyor.
Aklım bazen yerde bazen gökte,
Alev alev yanıyor.
Bilmem ki bu ateşle,
Kim nasıl ısınıyor.
Hasan Arpacı,1978,Ankara
Hasan ArpaciKayıt Tarihi : 13.4.2020 09:11:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hasan Arpaci](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/04/13/alev-alev-yaniyor-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!