alevim sabahlaraydı
geceden kalan donukluğunda çiylerin
ısmarlama güne yıkılıyordum sessizce
her yoklamada döndüm sırtımı
geçen zamandı
biçimden biçime dönüşen yüreğim
yokların dostlarıydı
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta