yıkıldı,
sapasağlamdı..
en masum isteklerimin tanığı dört duvar
amansız hayat, kör bıçağın ucunda durmaksızın bilenirken
ben sanki ölüm kadar uzun süren kış uykusundaydım
beklenen gün zamanın rahminden doğarken
benliğime apansız giren karışık düşler
ve işte o an başlıyor
alengirli saatler..
-
yok oldu,
nerede kalmıştım?
düşümde, sanki gözümü perdeleyen bir duvar
boşta kalan elimle, görüşüme engel olan duvarı iterken
nerede ne yaptığımı bilmeden, kendimde değildim
ruhumun menfeslerinde kaybolurken
beni çılgına çeviren o gülüşler
esas şimdi başlıyor
alengirli saatler..
(27/08/2010)
Ömer DoğanlıKayıt Tarihi : 27.8.2010 16:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!