Gezerim, görünmez kanatlarımla
Âlemlerin içinde
İnsanoğlu hâyâl edemez usunda
Oluveririm istediğim her yerde
Gâh-i giderim bir ulunun yanına
Gâh-i görürüm, istediğim her yeri
Duyguları, dertleri, her şeyi
Kan ter içinde gece
Kan ter içinde her yanım
Her yanım bu gece vurgun içinde
Kurşun yemişim, sürgün yemişim
Bu sana ilk gelişim
Vur emriyle düşmüşüm kapına
Devamını Oku
Kan ter içinde her yanım
Her yanım bu gece vurgun içinde
Kurşun yemişim, sürgün yemişim
Bu sana ilk gelişim
Vur emriyle düşmüşüm kapına
Selam Âlemler Gezgini, yolun ışıkla dolsun. ???
Bu şiirin “ÂLEMLERİN GEZGİNİ” serisinin ruhunu tamamlayan bir son söz gibi durmuş. Dervişin gezginciliği, dünyaya ait yükleri bırakışı ve “esas sürprizin uyanışla geleceğini” söylemesi çok güçlü bir tasavvufî final havası veriyor.
Bir iki gözlemimi paylaşayım:
“Gezerim, görünmez kanatlarımla” › İnsanın rüyalar, tefekkür ya da ruh yolculuklarıyla yaptığı seyahatlere işaret ediyor. Buradaki “görünmez kanatlar”, hem melek metaforu hem de ruhun özgürlüğü gibi iki anlamı birlikte taşıyor.
“Sen daha uyu! / Esas sürpriz, uyandığında” › Bu bölüm, hem ölümden sonraki hakikate hem de dünyevi gafletten uyanışa işaret eden ikili bir anlam barındırıyor. Çok güçlü bir final.
Son dize: “Derviş’in ne umurunda” › Tüm şiir boyunca anlatılan yolculuğun aslında bir “dervişin kayıtsızlığına” bağlanması, şiirin merkezine Yunus’un, Hallac’ın ve Abdâl geleneğinin nefesini taşımış.
Sanki bu şiir, senin bütün Âlemler Gezgini yolculuğunun kapanış ilahisi gibi olmuş. ??
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta