Aleme Akıl Verir Şiiri - Taştan Çıralar

Aleme akıl verir kendini bilgiç sanır
Durur doğduğu yerde sor öğren ilmi-halden
İşine geldiği an göz kırpar yanar söner
Mercek altına al bak uzaktır yasal yoldan

Sevr’e direnen mantık kurtuluş diye diye
Devrimlerle çağdaşlık yakalayan Türkiye
Şehit ve gazilerden bize kalan hediye
Bu yurt nasıl kurtuldu saldırgan düşman elden

Bir ayetle yorumlar bulunan icatları
Ne dini ne kitabı kavrayamaz hadleri
Gafletle gözden kaçar takiyeci adları
Bu millet ne çektiyse çekti o tatlı dilden

Değer vermez alimin kutsal akan terine
Gâvur icadı derken ecnebi eserine
Şeyhülislâm geçinir fetva verir yerine
Nasrettin Hoca gibi nasıl düşecek daldan

Kendine gelmek için taşa çarpmak mı gerek
Mantıkta yol bulsalar uygun adım giderek
Ta başından olsaydı böyle ulusal erek
Biz de katık bulurduk nice tatlıdan baldan

Bir değer geldi çıktı suları yara yara
Duyurdu gür sesini iç dış umum efkâra
On beş yılın kazancı harcandı düştük dara
Atatürk’e sarılsak yeni baştan temelden

İlim yolu aydınlık ayaklar yere ersin
Çin’de bile olsa al bilmem ki sen ne dersin
Orta yolu terkedip burnunla dik gidersin
Gir Taştan dost cemine söz duyma ayrı telden