Âle Kabul Edersen Şiiri - Berat Aydın

daha ne kadar kaybetmeliyim seni âle
ruhumun son parçasını mı beklersin
neden uzaklaşıyoruz seninle âle
uzakları aşarcasına umarsız adımlarımız kime
daha, daha âle, özümün heyulası
kepenkleri kapatırken, âle kabul eder miydin
ve daha âle,
nasıl bir şiirsizlik her saniye eksikliğin
sonsuz kanyonlar gibi açık satırlarımda
ve daha çok âle,
ismini söylememeliyim
yüzünden, travma içinde afetten
nefesinde ararken ve kaybolurken
ismimi söylememelisin
son kez âle
affola izinsiz kullandığım çizgiler
ve kilometreler boyu hayallerim
kepenkleri kapatırken, âle kabul eder miydin
küçücük kâinatın bitik yazgısını
bir evsizle korkak gezintimi
ellerine, âle kabul eder miydin
gözünün önü bile kâfi muhacirime
ve gözlerin âle
dönüp baksan nasıl ödüm kopacak
ölürken, âle kabul eder miydin
ellerine ve mezarım olan bembeyaz düzleme
bembeyaz, çizgilerini ezberlediğim anlaşılmıyor
daha âle, seni sevecek kadar kalemim yok
daha âle, seni sevecek yaşta değilim
kimler bilir kaç yüzyıl ve kaç bin
seni sevmeye, âle yaklaşabildim mi

gitmelisin ey güzel
bitirme küçük kâinatımı
ve bilmelisin ey güzel
yaradılışına yaklaşan öyle yakışan
tek kalemimden döküldüler
ve ismini kabul edersen : âle

erdem

21eylül2022