Aldılar Ve Götürdüler Şiiri - Şuayip Oda ...

Gecenin karanlığında,
Bir ses yankılandı kapısında.
Sert vuruyordu ökçeler yere,
Küfürler bambaşkaydı.
Komşular tedirgindi sıcak yataklarında,
Üşümüş gibi sarıldı çocuklar birbirine.
O uyandı
Sakin
Ağır ağır
Açtı kapıyı
Aldılar ve götürdüler.

İki kişinin arasında,
Sakin ve korkusuz.
Gidişine baktı komşular.
Ağlamaklı oldu bir ananın yüzü.
Yaşlar aktı gözlerinden sessizce.
Baktı ağlayan kadına.
-Ağlama döneceğim, der gibi.
Vurdular ve götürdüler.

Karanlıktı içerisi.
Sakince oturdu bir köşeye.
Dizlerini çekti karnına,
Ellerini bağladı dizlerine.
Düşündü gözlerini karanlığa dikerek.
Bakındı dört duvarın köşesine,
Birileri varmış gibi.
Kapıyı gözledi sakince.
Üşüyen parmaklarının derdini dinledi.
Anası geldi gözlerinin önüne.
Babası geldi kardeşleri geldi.
Anasının babasının toprak kokan,
Nasırlı ellerini öpesi geldi.
Kardeşlerini öpesi geldi.
Yumdu gözlerini uyur gibi,
Birileri geldi.
Aldılar ve götürdüler.

Çok geceler bekledi,
Tınmadı yalnızlıktan.
Açlık korkutmadı O’nu.
Susuzluk yıldırmadı.
İşkence vız geldi.
Açmadı ağzını…
Aldılar ve götürdüler.

Bedenin toprağa verdiler.
Hastalık uydurdular ölümüne.
Rapor düzenlediler adına.
Aradılar
Bulamadılar
Düşüncelerini
Fikirlerini
Bedeninde.

Mezarı başında ağıt yakanlar,
Onların bulamadıklarını…
Aldılar ve götürdüler.

10.10.1981/Özlüce Köyü(Sarıvadi) /Ermenek/Karaman