Halk dili, armudun iyisini ayılar yer der ya hani
Güzel bir söz, iyisi de olsa kötüsü de, var yiyeni
Kavun aldım kelek çıktı hanında beklenir ikramı
Keleğine mi lezzet dediler, kavunun demine mi?
Aldığın kavun zaten kelekti…
Kavunun dem haline keleğini bilmekli hal başarısı o
Dünyanın terazisini bozup doğru tartmıyor’a, arızalı
Usta olmalı. Ustalık da serdengeçti gidiyor ustalığı
Çorap söküğü domina taşı sür malın aldı başını
Yanan ormanı mezar, bebek çığlığında kuyu kazanı o
Aldığın kavun zaten kelekti…
Yağmurun duası, şerrin belası, ortaklık doğası
Kavun aldım kelek çıktı hanında afiyettir, ikramı
Dönme dolap, beygir bayramını kutluyor aygıtı
Bu masal dünyasının mitolojik bilgi çağı toplamı
Varsa çalışmalarınızı sunun, yoksa çalışmayı anlayın
Aldığın kavun zaten kelekti…
Evrensel keleklikler armağanı bu tat ilk basamağı o
Masa başından ateşle imtihanı, bir hayli yağlı
Hayalin, dünya varlığı hep kalıntılarıdır, hep tekrarı
Yüreğin tarih yolu, geçmiş olsun korkut dağını
İnsan, insan diye almamalı ‘pus yatına put’ ayarı
Aldığın kavun zaten kelekti…
Yaşam; bir suyun akışıdır, bütünlüğü tansığıyla doğar o
Yarını düşündürür, kimini hakimiyete yürütür denir
Kavun aldım kelek çıktı hanında yortu bürünür devir
Arka plan ön kayıt sindirim-li organı öğütür seyir
Saman çöpü çimeni besler, yayla, çayır götürür zahir
Aldığın kavun zaten kelekti…
Uyanan düşünceler birer baz, uyaranlar kaynağı tahıl o
28 Ağustos 2007
Sevinç KavukKayıt Tarihi : 28.8.2007 15:17:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)