Bedava yaşamdır, sandım dünyayı
Gördüm, kestiler acı faturayı
Saymışlar bile aldığım havayı
Aldığım nefesi kar, zannederim.
Hayat senin amma sormazlar bile
Fikrine gerek yok, kelepçe dile
Bülbülüm konamadım gülden güle
Ben altın kafesi, hür zannederim.
Kimi yaşar, dünya ile eğlenir
Kimisi çalışır yine dilenir
Derler; Adalet mülkün temelidir.
Terazi kefesi, var zannederim.
Ekber söyledi, sözün pek azını
Kimler dindirir ki yürek sızını?
Yüzüme gülmeyen elin kızını
Neden her defası yar zannederim?
Kayıt Tarihi : 27.7.2006 21:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)