Aldı Sazı Dadal'ım Şiiri - İbrahim Sağır

Yiğit bir ses yükseldi Toroslar’dan,
“Ferman padişah’ın dağlar bizimdir.”
Afşar Boyu aşka geldi bu sesten,
“Ölen ölür kalan sağlar bizimdir.”

Yaylalara yasak konmuş çıkılmaz,
Bu fermanın kahrı kolay çekilmez,
Davar kısmı ot, otlaksız bakılmaz,
Koyun, kuzu meler ağlar bizimdir.

Yayla vakti damarda kan dellenir,
Yiğit kişi at binende bellenir,
Yaz baharda akan sular sellenir,
Bu yaylalar nice çağlar bizimdir.

Kır atlara eğerleri takarız,
Sürüleri otlaklara çakarız,
Kime zarar yaylalara çıkarız,
Dereleri coşar, çağlar bizimdir.

Göç eyledi Afşar Boyu Sivas’a,
Çukurova küstü, büründü yasa,
Diyorlar ki eller konmuş mirasa,
Issız kalmış viran bağlar bizimdir.

Bu dünyada çile, cefa çoğ imiş,
Mert de dahi Sıtkı vefa yoğ imiş,
Geç öğrendim iki dostum yeğ imiş,
Bir kır atım bir de derli sazımdır.