Aldatma! Şiiri - Hülya Sevinç

Böyle gelmiş böyle gider,
Bozuk düzen hüküm sürer,
Herkes, hem şikâyet eder,
Aldatır yine de İnsan.

Hırslarına yenik düşer,
Çıkış yolunu kaybeder,
Yalanlardan medet bekler,
Zorlukları aşar insan.

Doğru yolundan sapınca,
Karanlıklarda kalınca,
Mazlumlar mağdur olunca,
Vicdanından kaçar insan.

Hiçbir şey onu avutmaz,
Huzuru arar bulamaz,
Geceleri uyku tutmaz,
Bir yerlere sığmaz insan.

Aldatmayı hüner gören,
Bir tek kendini aldatır,
Kimi manaya ererken,
Kimi boşa yaşar insan.