Aldanmak 2 Şiiri - Mehmet Halil

Aldanmak

Aldanmak fıtratımızda var, kimseyi suçlamayın!
Yalan söyleyenler de, sonra çiğneyerek sözlerini,
Çıkarıp alırlar içinden öfkelerini…
Sarhoşluğu vardır doğalla fıtrat arasında sıkışmanın
Dil kemiksizdir, esner, suç sahibinde değil ki…
Aldanırlar! Ama kabullenirler de foyası çıkınca aldanmanın.

Yalan sözlerini çiğniyorlar da, fırsatını yakalayınca,
Çiğnemek, yok etmek gerekiyor, insan sözünün eri olunca,
Sözler önünden gider medeniyetin, nokta nokta dökülür yollara
İhanet edince de çiğnerler, şeytan icadı son model araçlarla
Siz sakın aldanmayın o lastiklerin yumuşak olduğuna
Yakıyor yüz elli kilometre üstünde hız yapınca…

Bağlıdırlar dedeleri Osmanlıların klasik kurallarına
Onlarda doğrudan saldırmaz, atları sokarlardı araya,
Kim bakabilir ki o güzelim atların kusurlarına, yine de
Nallamak gerekiyordu yalanlar katı ve güçlü olunca
Ve böylece bir mesafe giriyordu, dille yalanlar arasına
Yalanın sahibine ulaşılamıyordu, duyanlar cahil olunca…

Doğaya karşı değiller, yalancılar da uyar doğa yasalarına,
Soğuk havada soğuk su, sıcak havada sıcak su içilmesi gibi
Esnek dilin ürünlerini esnek lastikle eziyorlar dökülünce ortaya
Bilirler gerçekler katıdır, gerçekler yaralamıştır yüreklerini
Ve doğrulup karşılarına çıkamasın diye bir daha
Paletli tanklarla ezerler gerçek sözlerin sahiplerini…