Aldanma Dostum! Şiiri - Köksal Cengiz

Aldanma Dostum!

Adem oğlu zaten naçar,
Aldanma dostum aldanma!
Bir nefestir birden uçar,
Aldanma dostum aldanma!

Sevdiğin şey neyse biter,
Varlığı gözünde tüter…
Sonlu olan bir gün yiter;
Aldanma dostum aldanma!

Kapılma hoş hayaline,
İnanma mağrur hâline,
Düşmek var namert eline,
Aldanma dostum aldanma!

Akıp durur çifte nehir,
Şükürsüze yetmez “mehir”…
Kalpte fesat, dilde zehir,
Aldanma dostum aldanma!

Uyma! Nefsin ne buyura,
Devam eyle hep hayıra…
İşini Mevla’m kayıra,
Aldanma dostum aldanma!

Asi yürek, kara taştır.
“Günah” nârdan pişmiş aştır...
Tövbesizsen işin yaştır!
Aldanma dostum aldanma!

Boş düşünme kara kara,
Hesabın yap, düşme dara.
Münafıklar sokar zora,
Aldanma dostum aldanma!

Oyun, eğlence misali;
Tez tükenir dünya hâli…
Niyazkâr geç ham hayali,
Aldanma dostum aldanma!