Aldanma Çocuk Şiiri - Güven Tekin

Ah çocuk, sana demedim mi? seni üzerler.
Bunu yapanda, en sevdiklerin, en güvendiklerin olur.
Herkesi kendin bilirsen, yıkılırsın, demedim mi?
Beni bu hayatta, en çok güvendiklerim yıktı.

Adelet terazisinde, yanlız kalırsın.
Aldana aldana, öğreneceksin çocuk.
Çocukluktan, bu yaşına kadar, hep üzüldün.
Kime güvendiysen, yıktı hayallerini, umutlarını.
Beni bu hayatta, en çok güvendiklerim yıktı.

Yarını olmayan, günlere kaldım ben.
Dost dediklerim, yüzlerindeki maskeleri düştü.
Gençliğim, hiç uğruna soldu gitti.
Beni bu hayatta, en çok güvendiklerim yıktı.

Buda sever dediğim, kim varsa, yüreğime yara açtı.
Hançer vurdular kaderime, bahtıma, yaşantıma.
Aldığım darbeler yıktı geçti, ömrümü.
Beni bu hayatta, en çok güvendiklerim yıktı.

Canımı herkese kurban ettimde, ne oldu.
Kocaman hiç, o yüzden gerçeklerle yüzleştim.
Bu yapmaz dediğim, kim varsa üzdü
geçti.
Beni bu hayatta, en çok güvendiklerim yıktı.

Aldana aldana, öğrenirim sanmıştım.
Bir diğeride, farklı olmadı, kusuru kendimde aradım.
Kendimdede bir kusur, bulamadım.
Beni bu hayatta, en çok güvendiklerim yıktı.

Şimdilerde kapadım aşka, sevgiye, kalbimi.
Dost dediklerimde, iğne ucunu geçmez.
İşte! dost dediklerim yıktı beni.
Beni bu hayatta, en çok güvendiklerim yıktı.