Aldanış Destanı Şiiri - Safet Kuramaz

Gözünde dolaşır bakar yabancı,
Her bakışta renkler, değişir istek!
Yol kendi seçimi insan yalancı
Vicdanı aldatır nefisten dilek...

* 

Kaybetse şuura imdattır kurşun
Benliği acı çeker olursa azgın!
Gelse itfaiye sönmez ki yangın
Karabasan basar terlerken yatak...
 
*

Ruhen uzaydadır beden dünyalı
Kalmadı ardan bir surat, hayâsı
Anı andan çalmak boştur gayesi
Farkında değildir çekerken batak...
 
*

Yayılır kokular enfes burnunda,
Cahil tuzak kurar yetim yurdunda!
Tilki mayasında kadın koynunda,
Güler de günahkâr ederken kaltak!
 
*

Her şeyi bilir de içerken belli
Yaşarken güzeldir vicdandır ehli!
Tutsağı olmuştur güzel ya peri
Unutur günahı dokunsa dürtük!
 
*

Şer bas bas bağırır dilde ballanır,
Göz görmemiş gibi bakar aldanır,
Kulaksa pür dikkat şerre katlanır,
Kaybeder ruhunu güzelden uzak!
 
*

Haksızlığa bakar görmezden gelir,
Zenginlik çoğalır günah serpilir,
Kusur arayıcı gıybet yayılır...
Onca boş yük taşır harami kucak!
 
*

Her anı sıkıntı patlar yanardağ
Ne yanmadık orman kor ne de tek bağ!
Gece yastık boğar gün önünde dağ...
Sızlanarak yaşar huzurdan ırak!
 
*

Doymak nedir bilmez ne bulursa yer
Hastaneden geçmez mezarlıksa şer
Eğlenmektir gaye gülmeliyim der
Karışan oldu mu delirtir yasak!
 
*

Dünyalık olsun da bunaltmaz kafes
Nemrut misalidir aldığı nefes...
Yalnızlık şikâyet Hak bilmez nefis
Ne olsa benimser yürürken ayak!
 
*

İnkârı yayılır kan dolaştıkça,
Güzeli tanır da kul dalaştıkça!
Ben neymişim derde neler aştıkça,
Cehennem hisleri cennete uzak!
 
*

Ey biçare sefil uyan uykudan,
Nisan yağmurunda arın kuşkudan,
Aklan hemen sonu gelmez tutkudan!
Ölüm telaşken der yakamı bırak...
 
*

Doğa isyan etmez, olmaz da hasta
Her duruş zikirdir nur yayar nasla!
Gökkuşağı ağıt, geceler yasta...
Mevla’yı bileni korkutur firak!
 
*

Her bir yaprağında yeşil titrerken,
Beyazın raksında karlar erirken,
Toprak renginde ayak yürürken,
Zehri bile bile yenir mi katık?
 
*

Renkler dans ederken resim sergide
Yansımayı inkâr duçar ezgide,
Mana gölgelenir aşkta-sevgide
Aslı her inkârda eder infilak!
 
*

Ressam fırçasında doğar aykırı,
İnsan resmi farklı doğaysa aynı!
Renklerde hilafet egemen baskı,
Değişim hayaldir dese de dudak…
 
*

Doğar muhtaç çocuk yaşar da buruk…
Renkli simasında kıvranır yokluk!
Kul olmak marifet alırken soluk,
Fıtratında has renk süt gibidir ak!
 
*

Madem ki her eşya renge tabidir,
Evren döngüsünde mana alidir,
İçinde dışında her şey fanidir,
Neden kul düşünmez, yapar kaçamak!
 
*

Renk bence önemli-beşinci boyut,
En, boy ve derinlik bilinir soyut…
Gözde hayat bulur kalp verir komut,
Güzeli sevdiren evrendir duvak!
 
*

Gözü aldatır renk kuluna göre
Yaşadıkça kabul görür bu töre!
İnsan hep aynıdır değişse yöre
Günaha aldanır kururken balçık…