Aldanır Ya İnsan Şiiri - İlkim Özkan Kalkan

Büyürüm, büyürüz, büyütürüz...
Ne varsa çekiştiren paçalarımızdan...
Büyüttüğümüz gibi bir aşkı...
İki çocuğun ellerinde yumuk yumuk...
Kuşların kanadıda ağırdır sorsan...
Uçtuğuna aldanır ya insan...
Mühim olan unutmamak gülüm...
Ve yaşayabilmek aynı zamanda...
Ellerinde sımsıkı tutmak umudunu...
Yarına ne çıkarır yoksa bizi...
Kedilerinde vardır şanssızlığı sorsan...
Dört ayağının üstüne düştüğüne aldanır ya insan...
Mühim olan sevebilmek gülüm...
Her zaman ve herşeye rağmen...
Kalbin kilidini açanı...
Bakmadan dünyanın telaşına...
Darılmadan baharına, kışına...
Kelebeklerinde derdi vardır sorsan...
Rengarenk kanatlarına aldanır ya insan...
Kısacık ömrüne bakmadan...
Ömür dediğin iki nefes arası...
Yaşayıp gitmek mühim olan...
Azına, çoğuna, varına yoğuna bakmadan...
Sevmeli yerde ve göktekini...
Herkesin bir derdi var sorsan...
Yüzündeki gülüşe aldanır ya insan...
Yargılar ya hani sormadan...
Aynadaki kendine bakmadan...
İlkim Özkan Kalkan