insan en çok şekiller ve görüntülere aldanır
bir kez kapıldımı zilletine katlanır
düşünmez ne getirip, ne götüreceğini
çokları vardır ki bilinçsizce bağlanır.
çiçek sandığı bazen diken çıkar
mutlulukk beklerken hayellerini yıkar
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta