Dans eden yapraklar gibiydi yüreğini açtığında
Ağlardı anlamını bilmeden gülerdi etrafına kayıtsız
Utanması yoktu arsızdı da biraz
Üzgün olduğunda bile en komik maskesini takar çıkardı sokağa
Ama aynaya bakmaktan korkardı yalnızken
Kalabalık arardı
Yalnız hissederdi kendini
Bazen yüksek uçardı
Bazen de alçak;
Yorardı onu alçaklar
Yükseye çıkmaya çabalasa da
Çekerlerdi geri
Fırtınaya sürdüğü de olmuştu gemisini
Kendini kaybettiği de
Giderdi oda
Ardına bakmadan
Kayıt Tarihi : 9.3.2010 16:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!