Albatros - Otobiyografi Şiiri - Yorumlar

Albatros;umudun ve emperyalist düzene isyanın sesi olmuştur benim için...

Uzun zamandan beri ses alamıyoruz senden dostum...

Nerelerdesin:(

Saygı ve selamlarımla...

Catısma bitmeyecek, cünkü dindarlar kadar günahkar burjuvalar da, dinciler kadar dinsiz burjuvalarda mükemmelci.
Baksanıza, hicbiri kusurlarımızı hos görmüyor. Bizim kusurlarımızı. İnsanın kusurlarını. Karsıtlarının kusurunu.
Sanki herbiri bir tanrı. Miniminnacık tanrilar. Etten kemikten yapılmıs olduklarını unutan hatasız, kusursuz, eksiksiz birer tanrı. Olgunlasamamis tanrıcıklar.19 cu yüzyildan yirmibirinci yüzyila uzantilari olan bu burjuvalar'cakma burjuvalar'...

Isterseniz yanlıs düşünün, ama her durumda kendi kafanızla düsünün...(Doris Lessing)

Albatros kaleminden oldukça nitelikli,bir o kadar da,düşündürücü bir şiir okudum...

Tüm mesele insanın kendi doğruları doğrultusunda hayatına yön verebilmesi...Yani insanın kendi olabilmesi...

Dostların en doğrusuna...

En yüreklisine...

Bin selam olsun!!!

Farkında olmak, sorgulamaktır aslında yaşam. Kendiyle barışık bir kalemden, duru bir anlatımla ve cesurca yazılan okunası bir şiir. Kutlarım.

otobiyografilerini ancak cesur insanlar bu denli gercekçi, eksiksiz yazabilir. hayatımızın bir elşetirsidir aslında yazdıklarınız. her bedende her yürekte olan seylerden. evet biz gercekten 21. yy burjuvası olduk cıktık. düşündüklerimiz ve hayatımız arasındaki celkişkiler günden güne arttıkça bunu daha da ii anlıoruz. ve artık kalıpların ardına sığınmak kalıyor bize.

şair ! aynı kenti paylaşmışız, aynı karmaşayı görmüşüz...

dizeler içinse yüreğine sağlık az gelir....
sağlıcakla ve saygılarımla...

'Kulağıma gelen lakırtılar pek fena!

Diyorlarmış ki;

Haddimi bilmeyip tavır alırmışım işçiden yana.

Pek değerli Cumhurbaşkanı için atıp tutmuşum,

Tenhada duymuşlar.

Ellerim gibi bildiğim kadını salıvermişim,

Hem de çok mutluymuş aşığıyla.

Birde baba sözü dinlermişim diye iftira savurmuşlar! ?



Yalan! ...

Hayır, nereden uyduruyorlar bunları?

Sen şu sözlere bak bir,

Var mı insanlığa dair bir ışık, en derinlerine in;

Bulamazsın...

Tek doğru benim!

Ben var ya; yalanları

Allar pullar adama mutlak doğru diye sunarım.

Tanıdınız işte;

Bendeniz Yirmibirinciyüzyıl burjuvasıyım..'.

Bu güzel eserin yukarıdaki bölümü bana Orhan Veli' nin Dedikodu şiirini çağrıştırdı tabi içerik farklı.

(Dedikodu)
Kim söylemiş beni
Süheylâ'ya vurulmuşum diye?
Kim görmüş, ama kim,
Eleni'yi öptüğümü,
Yüksekkaldırım'da, güpegündüz?
Melâhat'i almışım da sonra
Alemdar'a gitmişim, öyle mi?
Onu sonra anlatırım, fakat
Kimin bacağını sıkmışım tramvayda?
Gûya bir de Galata'ya dadanmışız;
Kafaları çekip çekip
Orada alıyormuşuz soluğu;
Geç bunları, anam babam, geç,
Geç bunları bir kalem;
Bilirim ben yaptığımı.

Ya o, Muallâ'yı sandala atıp,
Ruhumda Hicranın'ı söyletme hikâyesi?[/align]

Gelelim 21.yy burjuvalarına onları kiraz çubukları terbiye etmez, kızılcık sopası daha uygun olmaz mı?
Tebrik ediyorum değişik bir tarz ve güzel bir gözlem.(10)

gerçekten farklı, anlamlı bir şiir olmuş, tebrikler ...

farklı güzel bir tarzda anlam yüklenmiş şiir okudum..beğendim..tşk.sevgili Fikret Özdal

Kutlarım sevgili Fikret dostumu. Harika bir şiir olmuş.
Şiirini Toplumcu Gerçekçi şiir olarak degerlendiriyorum.
Sevgili dostum, kapitalist bir sistem içinde yaşıyor olsak da 21. yy burjuvazisi kendini FEODAL olmaktan kurtaramamış.
Bu genellikle bizim gibi az gelişmiş ülkenin burjuvazısı için böyledir.
YAlanı boyayıp satma ve ondan KAR elde etme gelenegi. Feodal sistemlerin AGA kişiğidine özgüdür ve Türkiye de burjuvazi yazdığın gibidri.
Kütürsüz, cahil ve SONRADAN GÖRMEDİR.
Gelişkin ülke Burjuvazisi SANATA-EDEBİYATA önem ve paara harcarken.Az grlişmiş FEODAL Beyler, ACENTELİK YAPTIKLARI ŞİRKETLERİN sadece ŞUBELERİDİRLER. BU nedenle görgüsüz, cahil, banaz ve ALÇAKTIRLAR.
Selam ve sevgileirmle.

sizi alnınızdan öpüyorum... kaleminiz çok kuvvetli... daim olsun...saygılarımla...10 puan...