Sevgilinin fotoğrafına bakıyorsun.
Bakıyor da avunuyorsun.
Ne çok özlemişsin?
Saçları,
öpmeğe doyamadığın
saçları...
Gülücüklerinden yaratıldığın;
Nede hülyalı,
canalıcı gülümsüyor
dediğin.
Biz dostlarının
başının etini yediğin!
Sevgilin
bilmezmi ki
ayrılık canını yakıyor.
Sevdiğinin fotoğrafına
bakıyorsun.
Öyle canlı,
öyle içten karşında duruyorsa
neden sarılmıyorsun?
Bir sarılabilseydim.
Olmaz işmi yani.
diyorsun.
O halde Dostum ne
duruyorsun?
Fotoğrafı çeevirip
arkasına bakıyorsun
‘’Ben bir mavi tutkunuyum’’
ya sen sevdiğim diyor.
Sevdiğim:
Ben yüreğinin rengine
tutkunum diyorsun.
O halde neden bir renk tutup
dilek dilemiyorsun da
başımın etini yiyorsun.
Kayıt Tarihi : 15.3.2006 17:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kazım Beysülen](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/03/15/alayci-siir.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)