Güneşin alacası, yüreğimin zifir kuyusuna düşme.
Nalları toz duman atlar, kişnedikçe yıkar ya siperlerimi.
Sen asılı dur, dergahında gök köşkünün.
Başımda zehrolmuş beyaz zakkumlar açarken,
Elimde kuruyanları gül fidesi say.
Vay ki vay!
Ben doğrulamam ama
Gönlümün maviliği gitmesin gökyüzünden
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
Devamını Oku
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta