Yine ikimiz, koyuyoruz ellerimizi ateşe,
sen nice zamandır yıllanmış gecenin şarabı aşkına,
ben ise sabahın hiç sıkılmamış pınarı uğruna.
Körük, güvendiğimiz ustasını beklemekte.
Keder yaydığında sıcaklığını, geliyor cam ustası.
Gidişi ortalık ışımadan, gelişi çağırmadın sen, hem de
yaşlı, aklaşmış kaşlarımızın alacakaranlıı kadar.
Yine kurşun dökmekte göz yaşlarının kazanında,
sana bir kadeh için - kutlamaktır önemli olan yitirilmişi-
bana da isli cam kırıklarım için - ateşe saçılmakta.
Ve sana kadeh kaldırıyorum, gölgeleri çınlatarak.
Anlaşılır şimdi kimin çekindiği,
ve kimin sözünü unuttuğu. Sense
ne bilirsin, ne de istersin tanımayı,
kenardan içersin, serindir diye
ve ayık kalırsın, tıpkı eskisi gibi,
üstelik belli ki, kaşların hala çıkmakta!
Bana gelince, bilincindeim yaşadığım
aşk anının, cam kırıklarım saçılıp ateşe,
yine o eski kurşuna dönüşürken. Duran
benim merminin ardında, hayal gibi,
yalnızca tek gözü açık, hedefinden emin,
ve sıkıyorum onu, sabahın ortasına.
(Çeviren: Ahmet Cemal
Ingeborg BachmannKayıt Tarihi : 6.7.2003 17:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sayın Hasan Buldu…, Şiirin, şairin amatörü, profesyoneli olur mu?
Muhtemelen bu de maalesef çok iştahlı olduğumuz, kemirip yiyip içtiğimiz kavram kargaşalığından gelmekte diye düşünüyorum.
Amatörle profesyonelliği bir birinden ayıran sadece birinin paralı diğerinin parasız olduğudur. Daha somutlukla profesyonel yaptığı işin, mesleğin, eylemin, sanatın, emeğin ve sair karşılığında ücret alır, geçimini ondan sağlıyordur ya da bir maddi bedel karşılığı onu yapıyordur. Amatör ise belki profesyonel kadar nitelikli ve değerli aynı eylemi, sanatı, işi yapabilir ama onun karşılığında para almaz ya da geçimini ondan sağlamıyordur ve sair.
Şiirin güzel ve akıcı olanı profesyonel, olmayanı ise amatör olmaz. Yani bu terimler bu nitelikler içinde kullanılıyorsa o da kavram yanılgısıdır.
Eğer şairlikte doruğunda halkın beğendiği şiirler yazıyorsa kişi ona profesyonel demez..derse dese üstat, usta ya da ozan der. Bu her şiir yazan için geçerlidir…
Amatörlük ve profesyonellik kavramlarının özünde iyi, nitelikli, olgun, yetkin ya da kötü, kalitesiz, niteliksiz, güzel olmayan gibi tanımlar bulunsa da, sadece bu tanımların teki için profesyonellik, amatörlük şeklinde anlatım doğru değildir kanaatindeyim.
Saygıyla..
Şiir de öyle. Halk,neyi beğenip, beğenmeyeceği önemli olan. Ağzınızla kuşta tutsanız. bir hiçsiniz. Önemli olan, yazdıklarınızı halka beğendirmek.
Ast subay okulunda müzik öğretmenliği yapan, bir binbaşı arkadaşım vardı. Bana ne dedi biliyor musunuz?
Zeki Müren çok kazanan bir sanatçı, ama bana göre, sanatçı değil ve biz opera müziği yapan sanatçılarız. Ama köşede kalmış tanınmayan sanatçılarız. Dedi. Ne anlarsanız, anlayın artık...
Herkese hayırlı geceler.
TÜM YORUMLAR (23)