Alacakaranlık Şiiri - Ramazan Çiçekli

Yeşille sarının karışımı
ölümle hayatın ayrımında,
yeryüzü yorgun ve bitkin.
Güneşin altında
aydınlanan dünya,
akşamın serinliğine hasret.
İşittiğim sesler
ruhumu aşağı çekerken,
Ellerimi tutarken rüzğar,bir ağacın
oynayan yaprakları arasında,
Bulutlar girdi araya,
buzlu camın ardından,
yansıyan ışık gibiydi ay,
Her gün farklı bir yüze,
farklı bir çehre gülümsüyordu.
Ağır ağır akarken gece,
ışıktan su tutuyordu ay.
Yeryüzüne baktığımda yer,
alacakaranlıktı.

23.07.10/Bursa