yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Tüm umutsuzluklara rağmen gülmeyi unutmadım.
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
Devamını Oku
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
kutlarım tebrikler
denizden alacaklıyım.
'Yaşasın bir şey daha buldum.' der gibi. Şiirin bundan daha ince bir şey olduğunu düşünüyorum.
çocukluğumdan uzaklaştıkça büyüdüm
çamurdan misket yapıp kazanmayı öğrendim
yaptığım ve kazandığım misketler kadar alacaklıyım
kazandığım kadar kaybetmişim kendimden
denizler de alacaklı bizden kötü davrandığımız için
bana da çocukluğumda şiddetli bir yağmur ertesi kapağı açık kalmış mazgala düşüp kaybolacakken dikkatli amcalar sayesinde kurtarıldığımı hatırlattı.Denizde alacak bırakmadım yani.
kendini kaybetmiş çocuğun sisli bir havada paçaları ıslanmış bir şekilde her şeyi unutup oyuna dalmasını anlatıyor bu şiir bana teşekkürler :)
ümit timurtaş seni hatırladım ama yoksun arkadaşım
Öz ve anlamli dizelerdi. Cok cok güzeldi. Tebrikler
saygi ve selamlarimla
Bu alacaklarınızı zor alırsınız tebrikler Sunay Akın
Bu şiir ile ilgili 69 tane yorum bulunmakta