Kimler getiriyor seni öyle
kimilerini götürdüğün yerlere
Bu gideceğin yerlerden kimselerin
Dönmeyeceğini bile bile.
Şimdi alaca kar'lar altında seni
Bırakılmışlığının faili biziz,
Eş dost dediklerin işte böyle
Bırakırlar bitmişliğinin olduğu yere.
Nefes nefes büyüyüp, gün be gün
Hane hane, çoğaldığınız bu yerlerde
Bu kadar biçilmiş ömür sayfaların
Bitivermiş bak gurbet ellerde.
İşlenmemiş tarlaları, bırakmışlığın bizlere
Aşocağı bellediğin kömür ocağın,
Çoktan kaderine terkedildi bile
Gitmişliğin belki en tasasız yerlere.
Takım olup,kartiye olup çalıştığın
Bölümlerin, bölgelerin kıt artık
Karavanada dağıtılmıyor sabah çorbaları
Tek tük görünür oldular ocak çalışanları.
07/02/2007.
Muharrem AkmanKayıt Tarihi : 7.2.2007 19:49:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Muharrem Akman](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/02/07/alaca-kar-lar-altina.jpg)
Bitimsiz Sevgilerimle
TÜM YORUMLAR (13)