Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Doğal yaşam. Doğal olduğu kadar kişinin doğal algısı... Ağacı taşı, kurdu kuşu, yazı kışı; doğada insan ve insanın yalnız başı... Kim nasıl söylerse söylesin, insan kendi içindeki yalnızlığa gömülüdür. Kimse anlayamaz onun aklından geçenleri ve kimse duyumsayamaz onun duygularını. Şair ne başarılı anlatmış insanın içsel yalnızlığını 'Koynunda büyüttüğün anın içinden çıkamadın ki!..' Kendi dışında gördükleriyle kendi içindeki yalnızlığı birleştiren insan yaşamı mutlaka kendine göre başkalarından farklı algılayacaktır. Çoğu zaman kişinin kendini garip, kimsesiz ve yalnız hissetmesinin nedeni bu olsa gerek. Dost şairi kutluyorum. Sevgiler, başarılar...++
Ne desem şimdi? 'Taş düştüğü yerde ağırdır mı', yoksa 'ateş düştüğü yeri yakar mı?'
'Çizilmiş kalp...' Gün gelir kapanır belki ama 'o yara' aşkın açtığı yara değil ki? O kadar basit değil, bir ağaca çektirmek yerine o acıyı, 'doğuran' olabilmek marifet...
Evet Dost... Kendi derdimizi çekmiyoruz sadece... Üstümüze ihale edilenleri de hayatın cilvesi olmalı...
Çok güzeldi... Mesajıyla, diliyle, etkin imgeleriyle... Kutluyorum şiiri ve sizi Osman Bey, Kardeşim...
Yaşamı bütün şartlarıyla ve doğallığıyla kabullenmektir biraz da özgürlük hayat istenileni vermekte cimri davranıyor ve huysuzlanıyor çoğu zaman, doğallığında yaşamak en doğrusu sanıyorum..
Çok iyi şiirdi...
hayatın akışındaki o eşsiz davetin ve duyguların derininde kalmış her gün ve gecenin içinden bir rüzgar gibi geçip, şiire bu kısa yolculuğunda kocaman anlamlar yükleyen usta kaleminizi kutluyorum.. teşekkürler şiire, saygılar üstadım..
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta