Şahsıma duyurulur, güya bizi görmüşler,
Bizse inkâr ederiz, etraftakiler güler…
Ergül devreye girer, şahsımdan yana çıkar,
“Her gün Alaattin’de orada yatar kalkar…”
“Öyle değil mi hocam,” diyerek de ekler,
Şahsımız kabullenmez, şiddet ile reddeder…
Denilen gereksizlik yapılanlar bir tür gaf,
Şahsım anlamaz susar bunlar gereksiz bir laf…
Alaattin manevi, şahsımca kutsal bir yer,
Hem de sosyal bir mekân, gezilebilen bir yer…
Kastedilen mana ki gezme görme yerleri,
Arkadaş çevresiyle, gece eğlenceleri…
Hocamız eğlenmemiş, işte takılıyorlar,
Şahsım için zıt şaka, güya şaka yaparlar…
Aldırmaması gerek hocam boşuna kızar,
Aslı astarı yoktur, hocamı kızdırırlar…
(2014)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 24.8.2014 00:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Tevfik Temiztürk](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/08/24/alaattin-de-gormusler.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!