Ala(y) lama Şiiri - Hasan Sakman

ömrünü kendine bakarak geçirdigi
bir aynadan baska,
artik utanan gözleri vardir onun.
Nicesi demir parmakliklar ardinda
unutarak yüzünü,
çizgilerine merak sarmistir
ranzasinin basucuna attiklari gibi...
bu kavga,
varolma kavgasidir...
çogalir ve yakar ortaligi
yok olmayi göze alamayanlarin zihninde.

Yarin sesine benzer su ney taksimi
inceden uslandirir adami...
ve bazen de birakir
bitmek bilmez kavgalar ortasinda
bulmam için dogruyu...
Geceme isik olur sözlerin,
kamastirir gözlerimi,
uyuyamam...
Nazli bir gelin türküsü gibi
sikar canimi,
kurtulamam....

Yagmur de?mesin tenime diye
tuttugu semsiyesinden baska,
yagmura hasret kalmis
saçlari vardir onun...
mis kokulu,
salinir koynuna....
Demem o ki;
ruhun ateste yanmasi vardir,
atesin ruhu yakmasi...
tercihler elimizde olsa da
zordur seçmesi....