l
arslan arslanı yedi sırtlan sırtlanı
çakallar uluyor derin karanlıkta
tutuşturmuşlar çoban ateşi gibi
şeytânî gözlerini
herkesin tek derdi vardı
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
"şimdi onun kurduğu sofraya
bağdaş kurup oturanlar
dev sâyesini kaldırmaya çalışıyor öyle mi"
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta